رضا عطاران می‌گوید بیشتر بر حسب سلیقه و نظر مردم کار می‌کند و در سال‌های اخیر دوست دارد مردم را از ته دل بخنداند.
برنامه «گپ» به کارگردانی رامبد جوان که از شبکه آی‌فیلم پخش می‌شود، پنجشنبه 15 تیر میهمان رضا عطاران بازیگر و کارگردان بود.
محل ضبط این برنامه به پیشنهاد عطاران بازار تهران در نظر گرفته شده بود. او در ابتدای برنامه با اشاره به اینکه بسیاری از بازیگران کارهایش را از این محل انتخاب کرده، گفت: «بیشترین جایی که احساس می‌کنم زندگی جریان دارد همین محل است. از مردمی که در همین مکان دور برم می‌بینم اکثرا در کار‌هایم استفاده کرده‌ام که انتخاب‌های خوبی هم بوده‌اند.»
او در ادامه افزود: «من بیشتر بر حسب سلیقه و نظر مردم کار‌هایم را پیش می‌برم. مردم حق دارند نظرشان را بگویند. من نظرات مردم را در کار‌هایم دخیل می‌کنم و این نظرات به ذهنیت من کمک کرده است.»

بازیگر فیلم سینمایی «ورود آقایان ممنوع» در ادامه افزود: «چیزی که در سال‌های اخیر دوست دارم بیشتر اتفاق بیفتد این است که مردم از ته دل بخندند.»
او در ادامه در پاسخ به این سئوال که آیا تا به حال تجربه خوانندگی داشته یا خیر، گفت: «اولین بار در مجموعه «کوچه اقاقیا» به پیشتهاد حمید صدری تیتراژ این سریال را خواندم. به من گفتند صدای تو یک فالشی خاصی دارد که شبیه صدای گرامافون‌های قدیمی است! من این آهنگ را خواندم و حقیقتا تنها آهنگی که خیلی دوست‌اش دارم تیتراژ «کوچه اقاقیا» است.»
عطاران در ادامه با اشاره به سال‌های دانشجویی‌اش گفت: «در دوران دانشجویی یعنی سال 66 من و مهران مدیری با دکتر صادقی تئا‌تر «هملت» را کار ‌کردیم و سعید آقاخانی هم در خوابگاه کوی دانشگاه اتاق کناری ما بود. فرهاد اصلانی و رضا شفیعی جم از دوستان ما بودند. آن زمان ما «ساعت خوش» را با هم شروع کردیم و فرهاد اصلانی در مجموعه «امام علی (ع)» بازی کرد.»
او در ادامه گفت: «16 سال است ازدواج کرده‌ام و همسرم هم تجربه بازیگری دارد. در سریال «بزنگاه» و فیلم «صندلی خالی» با هم بازی کردیم. همسرم برای فیلم «صندلی خالی» کاندید دریافت جایزه شد و دوستانم به شوخی به من می‌گفتند تو بعد از 20 سال بازیگری کاندیدا دریافت جایزه نشدی و همسرت با 20 دقیقه بازی کاندیدا شد.»
کارگردان فیلم سینمایی «خوابم می‌آد» در ادامه گفت: «مشغله‌های امروز نمی‌گذارد که با بچه‌های «ساعت خوش» مثل آن سال‌هایی که بیشتر همدیگر را می‌دیدیم ارتباط داشته باشم. بیشتر با رضا شفیعی‌جم ارتباط دارم.»
او در آخر در پاسخ به این سئوال که بزرگ‌ترین ترس‌اش در زندگی چیست، گفت: «من از مرگ می‌ترسم. یک زمانی زیاد به مرگ فکر می‌کردم و کاملا به هم ریخته بودم. بعد از مرگ یکی از دوستانم و مادرم تصمیم گرفتم خیلی به مرگ فکر نکنم. در حال حاضر هم وقتی می‌شنوم کسی حال‌اش خیلی بد است یا نزدیک مرگ است سعی می‌کنم به دیدن‌اش نروم.»

روزگار نو: لباس هایی که خانم های رده اول دنیا از جمله ملکه انگلیس در مراسم مختلف به تن می کنند و ریز تزین جزئیات این لباس ها از جمله تعداد سنگ های به کار رفته  روی لباس و یا دسته چتر ،کیف دستی و کلاه و... که از نگاه تیز بین میلیون ها نفر به راحتی عبور نمی کنند چگونه درست می شوند؟

چگونه می شود که یک لباس وارد کمد لباس های ملکه می شود؟گروهی مشتمل بر چندین طراح لباس،خیاط  برای ایجاد لباس جدید برای ملکه مراحلی را پشت س  می گذارند در مرحله اول لباس با دقت طراحی می شود که این مرحله جزء مهم ترین مراحل کار است ،حال باید متناسب با مدل پارچه ای با ظرافت هر چه بیشتر مثل ابریشم تهیه شود و ابتدا با پارچه ای معمولی نمونه ای از لباس طراحی شده دوخته می شود که باید کاملأ غالب سایز ملکه باشد وقتی این نمونه روی مانکن هم سایز ملکه قرار گرفت و ایرادات آن برطرف شد زمان دوخت لباس با پارچه ی اصلی فرا می رسد.

پس از دوخت لباس اصلی این لباس در اختیار خیاطی دیگر قرار می گیرد تا جزئیات آن از جمله دکمه،سنگ های تزیینی،کلاه،کیف دستی و سایر ملزومات در بالاترین کیفیت و زیباترین حالت روی  لباس قرار بگیرد.

اکنون زمان آن است که لباس آماده شده برای مسئولان لباس ملکه ارسال شود و آنها متناسب با مراسم مختلف ،لباس های این بانوی معروف جهان را تنظیم نمایند.

(قسمت اول)

به رغم آنکه تجربه ژاپنی ها در زمینه معماری های جدید عمری هفتاد ساله بیشتر ندارد اما این کشور به یکی از پیشقراولان این نوع معماری در جهان تبدیل شده است بطوریکه برج ها و ساختمان ها مانند آنچه در شهر اوزاکا به چشم می خورد شاهدی بر ابداعات و ابتکارات ژاپنی ها در این زمینه است. اوزاکا شهریست که بزرگترین شرکت های صنایع خودروسازی و الکترونیک و نیز برخی از بزرگترین و معروف ترین برج های ژاپن در این شهر قرار دارند. یکی از معروفترین این برجها برجی 16 طبقه است که یکی از بزرگراه های شهری اوزاکا در طی مسیرش از وسط آن عبور می کند.

این بزرگراه دقیقا از طبقه 5 تا 7 این برج را اشغال کرده است. نام این برج، دروازه یا گیت تاور میباشد. این برج به گونه ای ساخته شده که یکی از بزرگراه های اوزاکا به طور کامل از داخل آن عبور می کند و به رغم آن که پانزده سال از ساخت آن می گذرد هنوز هم جذابیت خود را برای جهانگردان حفظ کرده است. فکر ساخت این برج و بزرگراهی که از داخل آن عبور می کند زمانی به ذهن سازندگان خطور کرد که زمین این برج در مسیر بزرگراه قرار داشت و صاحبان زمین نیز اصرار داشتند که برج خود را در آن بنا کنند. بر این اساس طرفین پس از مذاکرات فراوان به نتیجه ای رسیدند که رضایت هر دو طرف را به دنبال داشته باشد.

مطلب در خور توجه، استقامت هر دو سازه است که عدم امنیت هر کدام مشکل ساز برای دیگری می شده و اینطور که پیداست تا به امروز خبری از لرزش نیست و با این که فاصله بدنه بزرگراه تا بدنه برج از هر چهار طرف بیشتر از دو متر نیست اما لرزش ها و سر و صدای ناشی از عبور و مرور خودروها از روی آن به هیچ وجه مزاحمتی برای ساکنان برج ایجاد نمی کند.